Ik ben zo’n 30 jaar geleden begonnen met handboogschieten. Mijn eerste boog was een recuveboog met houten handvat, later een Samick Agula met stabilisatoren, vizier enz. Wedstrijden vond ik niet leuk, ook nooit aan meegedaan. Tot dat……..
Tot dat ik op een avond bij onze club ging kennismaken en met barebow schieten in aanraking kwam.
Eerst begonnen met mijn “uitgeklede” Samick maar al snel een flatbow aangeschaft.
Van het een kwam het ander, na een tijdje schieten, gevraagd om mee te gaan naar een 3D wedstrijd, mijn eerste in Drunen. Ondanks dat ik niet van wedstrijden hield was ik hier meteen verkocht.
Wat is het nou wat dit zo leuk maakt.
Een 3D wedstrijd wordt door een handboogclub georganiseerd. Het parcours is buiten, in een park, bos, natuurgebied of op een besloten ruimte denk aan de Waalsdorpervlakte bij Den Haag. (zie foto’s)
Dat parcours bestaat uit zo’n 30 doelen die via een aangegeven route te bereiken zijn. Er schrijven zo’n 180 personenvan allerlei plumage die door de organisatie in groepen verdeeld. Je wordt naar je startdoel gebracht door de organisatie, b.v. je start op doel 15 en dan ga je naar 16 enz tot je eindigt bij 14. De doelen zijn in de vorm van dieren, groot en klein meestal op ware grootte. Het kunnen konijnen zijn maar ook een T-rex. De afstanden verschillen per doel van 5 tot 50 meter en alles daartussen. Hoe groter het doel hoe groter de afstand. Bij elk doel staan gekleurde paaltjes in de grond, een plok. Rood, blauw en geel. De kleuren zijn om aan te geven waar een schutter moet staan. B.v. geel voor de junioren, blauw voor de barebow en recurve schutters en rood voor de compoundschutters. Dit betekent dat deze ploks niet op dezelfde afstand staan van het doel, soms wel maar meestal niet. Ook is het de bedoeling dat je met één voet aan de plok en er achter t.o.v. het doel staat, als je gaat schieten. Daarnaast zijn er nog een soort van hindernissen, b.v. je moet over water schieten of het doel staat voor het water. Kortom als je te ver of te kort schiet ligt je pijl in het water. Pijlen kun je dus op allerlei manieren kwijt raken, in de bosjes, water of verstopt in losse bladeren. De eerste keer kwam ik met 12 pijlen en ging met 9 naar huis. M.a.w. hoe beter je raak schiet hoe minder je hoeft te zoeken. Je schiet dus op een vorm van een dier. Als je het beest raakt levert dat punten op maar ter hoogte van het hart en de longen zijn cirkels aangebracht. De z.g. Kill, Vital of Wound.
Als je de Kill raakt levert die de meeste punten op Vital minder en alleen wound nogminder. Ook is het zo dat je per poging minder punten krijgt als je 3 keer mag schieten. Verder zijn er ook doelen waarbij geldt dat je maar 1 pijl mag schieten, dat is een hunter
doel. Dit is gebaseerd op het feit dat als je niet raak schiet je geen tweede kans meer
hebt, net als met de jacht.
Ik kan je zeggen dat als ik daar, in het echt, van afhankelijk was ik niks te eten had gehad die avond.
Je bent zo de hele dag bezig, zeg maar van 9:30 tot 16 uur. Meestal zijn de routes zo uitgezet dat je een paar maal langs start komt, je krijgt helaas geen 200 euro maar wel de gelegenheid om wat te eten en te drinken. Dat kun je zelf meenemen of daar kopen. Soms
is er ook een standje van een handboogwinkel maar dat is niet altijd zo. Voor mij is dit de leukste manier van schieten. Buiten, diverse doelen en afstanden met een leuke groep mensen. Maar voor het serieuzere werk kun je doorgaan en aan Nederlandse of internationale kampioenschappen mee doen.